Op enkele namen bestaat het oude Nederlandse spelalfabet alleen uit ouderwetse witte mannennamen. Hiermee bevestigen we keer op keer de witte mannennorm én reproduceren we, onbewust, een beeld van de samenleving dat niet bestaat (en nooit bestaan heeft). Dit is beeldvormend. Wetenschappelijk onderzoek toont bijvoorbeeld aan dat woorden en woordcombinaties die we in taal horen, meebepalen in de manier waarop we de wereld waarnemen en indelen. Daarnaast heeft onze woordkeuze een psychologisch effect en daarmee gevolgen voor mensen en samenleving. Zo zijn we bijvoorbeeld, ook in taal, gewend om mannen voor vrouwen te plaatsen.
Wij vinden dat het spelalfabet, iets wat we dagelijks gebruiken, een afspiegeling moet zijn van de samenleving. Want Nederland bestaat niet alleen uit Antons en Pieters. Sterker nog: dat heeft het nooit bestaan.
Ook stellen we de wit-mannelijke norm ter discussie. Daarom hebben we niet-mannelijke en namen die voornamelijk gedragen door mensen van kleur in het nieuwe spelalfabet verwerkt. Hiermee hopen we een inclusievere afspiegeling van Nederland te schetsen en bij te dragen aan het normaliseren van deze namen.
Door een alternatief te bieden voor het oude spelalfabet, kaarten we niet alleen een probleem aan maar komen we ook met de oplossing.
Het Nieuwe Spelalfabet heb ik samen met professor naamkunde dr. ir. Gerrit Bloothooft, fotograaf en taalwetenschapper Desiré van den Berg en De Bovengrondse ontwikkeld. Iedereen die heeft meegewerkt aan Het Nieuwe Spelalfabet deed dit vrijwillig. Alleen voor de modellen was een kleine vergoeding beschikbaar.
Meer weten en de verhalen achter de namen leren kennen? Check hetnieuwespelalfabet.nl